De samenvatting van de DEMOCOPHES-resultaten in Europa is beschikbaar.
De samenvattingen (1 & 2) van de DEMOCOPHES-resultaten in België zijn beschikbaar.
De gemiddelde leeftijd van de moeders was 40 jaar en de kinderen waren gemiddeld 8 jaar oud. Uit de vragenlijst bleek dat 30% van de moeders en 20% van de kinderen verschillende malen per week vis consumeerden. De helft van de kinderen at kantinevoeding. De grote meerderheid (80%) van de moeders en 5% van de kinderen had amalgaamvullingen. De meeste moeders gebruikten veel tot redelijk veel verzorgingsproducten (make-up, shampoo, haarverzorgingsproducten, deodorants, parfum). De helft van de moeders (52%) meldde dat ze in de afgelopen twee jaar het huis hadden heringericht of gerenoveerd.
De aanwezigheid van de plastiekcomponent Bisfenol A in urine was gelijklopend voor de moeders en hun kind. Nochtans lagen de waarden van de meeste polluenten hoger bij de moeders: kwik in haar, cadmium in urine, triclosan en het ftalaat diethyl ftalaat (DEP) gemeten in urine. De redenen hiervoor zijn dat enerzijds zware metalen zich opstapelen in de loop van de jaren en anderzijds schoonheidsproducten meer gebruikt worden door moeders dan door kinderen. Deze laatste kunnen triclosan en/of ftalaten bevatten. De waarden van alle andere gemeten ftalaten lagen dan weer hoger bij de kinderen dan bij de volwassenen (de merkers van DEHP (di-2-ethylhexyl ftalaat), BBzP (butylbenzylftalaat), DiBP (di-isobutyl ftalaat) en DnBP (di-n-butyl ftalaat)).
Het eten van vis en het hebben van amalgaamvullingen had een invloed op de hoeveelheid kwik gemeten in het haar van de moeder. In het stedelijk gebied maten we meer cadmium in de urine van zowel moeder als kind, triclosan bij de moeders en kwik in haar van de kinderen. In de urine van moeders die rookten en bij kinderen die waren blootgesteld aan sigarettenrook, werden hogere waarden van cotinine (afbraakproduct van nicotine) gemeten. Bisfenol-A kwam meer voor bij moeders die vaak blikvoeding aten. De afbraakproducten van de ftalaten BBzP, DiBP en DnBP in urine, namen toe, bij het hebben van vinlyvloerbekleding of behangpapier in de woning. De merker voor het ftalaat DEP (diethyl ftalaat) vertoonde een verband met spelen met speelgoed, het hebben van PVC vloerbekleding of behangpapier, renovatie van de woning, maar ook met de consumptie van kantinevoeding door de moeder en het gebruik van kauwgom door de kinderen.